tag:blogger.com,1999:blog-12935195255926801612024-02-20T16:39:47.751+03:00Yaşama Dairİsa BAHAT'a ait Kişisel Blog.İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.comBlogger28125tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-18960353702890624882020-04-15T01:42:00.001+03:002020-04-15T01:42:35.602+03:00Tam Anlamıyla Yaşama Dair Günlerden Geçiyoruz15 Nisan 2020 salıyı çarşambaya bağlayan gece saat 01:22 uzun süredir benim için günlük sayılacak bloğuma hiçbir şey yazmadığımı fark ettim. Bunun nedeni uzundur hiç kendimle hesaplaşmamış olmam ya da galiba çokta fırsatımın olmaması.<br />
<br />
Çok özel zamanlardan geçiyoruz Aralık 2019'da Çin'de başlayan Covid-19 salgını son bir aydır ülkemizde de inanılmaz bir biçimde kendisini gösteriyor. Tamamen kaotik, ne olduğu ve olacağı belli olmayan bir zamanı yaşıyoruz. İnsanlarımızın birçoğunun yeni yeni idrak ettiği ama ne yazık ki benim son beş aydır hemen hemen her gün takip ettiğim ve ne yazık ki neredeyse yaşanabilecek tüm olasılıkları bildiğim bir salgın hastalığı yaşıyoruz.<br />
<br />
Tüm yaşam pratiklerimiz değişti. Biz yaklaşık beş aydır neredeyse hiç denilecek kadar dışarı çıkıyoruz. Sadece ben temel gereksinimlerimizi karşılamak için haftada bir yada iki gün çıkıyorum. Tabi çıkmak denilebilirse. Kapıdan çıkmadan evvel dışarıda yapacağım her ne varsa bir senaryo halinde zihnimden geçiriyorum. Bu senaryonun içerisinde kapıdan nasıl çıkılacağı, aşağı inmek tekrar eve gelindiğinde tekrar yukarı çıkmak için merdiven mi yoksa asansörün mü kullanılacağı, aşağıya indikten sonra çıkmak için ön kapının otomatik olmasından dolayı oranın kullanılacağı, dönüşte şayet açıksa otopark kapısından girileceği değilse göster geç kullanılarak tekrar ön kapıdan girilmesi. Evden çıkmadan önce temassız kredi kartlarının hazırlanarak ceplere koyulması, cep telefonu ile arabanın anahtarının farklı ceplere yerleştirilmesi, arabaya gelindiğinde kapının hangi noktasından tutularak açılacağı ve tekrar kapıyı kapatmadan önce arabada bulunan ıslak mendille sırasıyla elin, kapının ve araba anahtarının temizlenmesini vs. gibi onlarca şeyi düşünerek harekete geçiyorum. İşin en ağırı ise dışarıya çıktığım andan itibaren nefes almakta güçlük çektiğimi, tam olarak nefes alamadığımı ve mümkün olduğunca uzun aralıklarla nefes almaya çalıştığımı hissediyorum. Dönüş mü ayrı bir hikaye kapının önüne gelmek, mümkünse zile dirsekle basmak, kapının açılması, oğluma yada eşime temas ettirmeden hadi çabuk balkonun kapısını aç sözleri, alınanların balkona bırakılması, ortalama 24 saat beklemesi, tekrar içeri alındıktan sonra dezenfekte edilmesi gibi böyle uzun ama upuzun bir temizlik önlemiyle evimize giriyorum. Tabi ki yetiyor mu hayır. Acilen kıyafetlerin baştan aşağı çıkarılması ve uzun uzun ellerin, yüzün ve ayakların yıkanması ile kısmen de olsa tamamlanan bir süreç. Neden kısmen bu arada yanlışlıkla bir şeyi eksik yaptığımı düşünmenin verdiği psikolojik etki.<br />
<br />
Ev yaşantımıza gelince ise elimizden geldiğince korunaklı ve yalıtılmış halde. Neredeyse hiç kimseyle görüşmüyoruz. Dedelerinden, babaannesinden, anneannesinden, halasından, amcasından, kuzenlerinden mahrum yaşayan bir kuzu ve bizler varız. Son olarak bizi en çok etkileyen şey ise yaklaşık kırkbeş gün sonra görüşen torun, dede ve babaannenin birbirlerine sarılamaması ve bunun da defalarca kez babam tarafından söylenmesi oldu. Yönetilmesi gerçekten çok zor bir süreç. Yine de sahip olduklarımızı düşünerek binlerce şükrediyor ve yolumuza devam ediyoruz.<br />
<br />
İnşallah bu süreçten kazasız bir şekilde çıkarız. Şunu da biliyorum ki bundan sonra gerçekten hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Tüm yaşam pratiklerimiz değişiyor yada değişti bile. Artık evimizden çalışıyoruz, kendimize, ailemize ait özel bir yaşam alanımız kalmadı. Tamamen mobil hale geldik. Günün yirmidört saati ulaşılabilir durumdayız ve ulaşılamaz isek bunun sorumlusu da biziz.<br />
<br />
Bir de ne oldu biliyor musunuz? Gündelik yaşantımızda sahip olduğumuz tüm rutinlerimizin ne kadar kıymetli olduğunu fark ettik. Dışarı çıkmak, selamlaşabilmek, birbirimize sarılabilmek, öpüşebilmek, istediğin zaman ev ziyaretlerini yapabilmek gibi daha sayamadığım ne kadar çok şey ne kadar büyük nimetmiş şimdi anladım. Birde inandığım Allah'ın ve emrettiklerinin ne kadar büyük olduğunu bir kez daha kılcal damarlarıma kadar hissettim.<br />
<br />
Şayet Allah'ım bize ömür verirse yarınlarda bugünleri konuştuğumuzda çok garip duygulara kapılacağımıza eminim.<br />
<br />
Tüm insanlık için dua ediyorum. İnşallah bu sorun en kısa sürede ve en az hasarla tüm insanlık için bir an önce ortadan kalkar.<br />
<br />
Sağlıkla, sağlıcakla kalın.<br />
<br />
<br />İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-8693273310882014212018-08-19T11:25:00.001+03:002018-08-19T11:28:51.962+03:00Oğuz Selim Yazıcı Hocadan Zamana Dair ...Yıllardır buralarda ufak tefek çizittiririm. Zaten buranın en çok sevdiğim yanı da bu benden, sadece benden bir şeylerin olması. Bugün yıllar sonra bir ilk ile Oğuz Hocadan bir yazıyı sizinle paylaşıyorum. Ben çok ama çok beğendim. Geçmişe, zamana bir not düşmek adına.<br />
<br />
Keyifle okumanız dileğiyle.<br />
<br />
AYŞENUR’UN YAPTIĞI …<br />
(orduhayatgazetesi@hotmail.com)<br />
Eğitimde okuduğumuz arkadaşlarımla ve sınıfımızla bağlantıyı hiç koparmamaya çalıştım. Birçoğu ile alanda karşılaştım. Birçoğunu cep telefonları çıkınca facebook ve WhatsApp çıkınca buldum. İyi bir Instagramcı olamadım ama arada oradaki gelişmeleri de takip ediyorum.<br />
Bir gün Ayşenur, “Oğuz şu sınıfı toparlayalım. Bir gün belirleyip buluşalım” dedi. Elimizde olan telefonlar, birbiri ile daha samimi olan arkadaşlar filan derken büyük bir çoğunluğu toparladık. Bir WhatsApp grubu oluşturarak iletişime geçtik. Birbirimizi özlemişiz. Anılar, fotoğraflar.<br />
Gruptan fotoğraflar yağmaya başladıktan sonra aynaya daha dikkatli eğildim. Arkadaşlar rahat bırakmıyorlar. 18-20 yaş fotoğrafları yağıyor, WhatsApp’a. !8 lik foto ile şimdiki foto arasındaki 7 farkı bulayım dedim. Aramaya gerek kalmadı. 7 fark hazır, 17 farkta biraz zorlanırsın. Zamanın nasıl bir hızla aktığını, zamanın yüzümüze hoyratça çizdiği çizgileri gördüm. Ak düşmeler yok sayılamaz ama insanın zamana yenik düşmesi yüzlerden mi başlıyor ne?<br />
Zaman, değdiğini fark ettirmeden buruşturuyor, kırıştırıyor, beyazlatıyor. Hiç acele etmiyor. Öyle insana savaş açıp silah filan da kullanmıyor. Silahsız kazanıyor savaşlarını, zaferlerini buruşturmalar, beyazlatmalar ile taçlandırıyor.<br />
Zaman durmadan devrediyor insanları. Dedelerimiz, onların dedeleri, annelerimiz, babalarımız ve hiç bitmeyen devirler. Zaman, ölümsüzlüğü tatmış bir ejderhamı? Yoksa gücüne erişilmez ve durdurulamaz bir hayal tüneli mi?<br />
Zaman duygusuz, hiçbir şeyden etkilenmeyen bir varlık mı? En kötü olaylarda da akıp geçmesini, en neşeli anlarda da geçip gitmesini biliyor. Kimin ne yaptığına bakmadan bir sel misali önüne katıp sürüklüyor herkesi.<br />
Zaman ne olduğu belirsiz bir ulaşım aracı mı? Milyarlarca insanı bilinen bir sona, hiç gelmeyecekmiş gibi güle oynaya götürüveriyor. Sonlu olduğunu unutturarak.<br />
Ey zaman… Rüzgâr gibi esip, fırtınalar gibi önüne katıp götürüyorsun bizleri. Bilinçsizce tüketiyoruz seni. Hiç gitmeyecekmiş, hep kalacakmış gibi. Yiyip bitiriyoruz birbirimizi. Sanırım gülerek izliyorsun bizleri. Bazen hissettiriyorsun kendini. Tık tık çalıyorsun kapıları. Ben geldim “Zaman” diyorsun. Aynayı senin icat ettiğinden kuşkulanıyorum. Arada bakın insan olun diyorsun ama yine de anlamıyoruz galiba.<br />
Bak yine kornerden bir gol atmışsın bizlere. Ağustosu bitiriyoruz. Tatiller bitti, bayramlar bitti bitiyor. Yeniden kömür, doğal gaz derdine düştük. Şöyle geriye dönüp baktığımızda kimleri öğütmüşsün, neleri zaman tünelinde alıp götünmüşsün. Her şeye direnmek için çabalıyoruz ama sana direnmemeyi öğrenmek gerek. Sana direnmek değil, senin her anından zevk almayı, dostluk, barış, sevgi yumağı olarak yaşamayı bilmek gerek. Zamanı zamanla vurmak gerek…<br />
<br />
Oğuz Selim Yazıcı<br />
Yazarın diğer yazıları için: <a href="https://www.facebook.com/profile.php?id=799967527">https://www.facebook.com/profile.php?id=799967527</a>İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-67159866304600068272018-02-01T20:03:00.001+03:002018-02-01T20:03:33.740+03:0030 Ocak 2018 Sadece Bir Gün Değildir ...Bugün 30 Ocak 2018 zamanın içimde bir zaman ... Benim, eşim ve kuzumuz için bugün sadece bir gün değil. Neden mi? Çok büyük bir değişimin haberini aldık artık Ahi Evran Üniversitesi’nde öğretim görevlisiyim ... Benim için bir hayalin gerçekleşmesi.. Garip duygular. Nasıl anlatılır bilemiyorum. 2000 yılından sonra yeniden Kırşehir’e dönüş.<br />
<br />
Çıkarımımı soracak olursanız! “Hayır diyebilmek ve vazgeçebilmek” dünyanın en büyük şansı, ben çok şanslı birisiyim. Mevlama bana verdiği herşey için binlerce kez şükrediyorum. Allah bizlere hakkını veremeyeceğimiz işler nasip etmesin.<br />
<br />
Bir yol güncesi... Kaldığı yerden ...<br />
<br />
Tarih: 01.02.2018 Yer: İstanbul - Ankara yolunda bir yer...İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-83963851621139422432017-10-29T22:32:00.001+03:002017-10-29T22:37:07.559+03:00Şevket Çınar’aBugün 1 Ekim 2017 cumartesiyi pazara bağlayan gece. Gecenin ilerleyen vakitleri. Artık zamanı geldi. Hayatımızın en büyük sürprizi ve mucizesi artık bize doğru yola çıktı, geliyor. Saatler sabah 04:30 bir ses “İsa acaba hastaneye mi gitsek”. Ve cevap “tabi ki hayatım”. Biraz telaş, biraz ne oluyor duygusu ile elimizde aylar öncesinden hazırlanmaya başlayan bavul ile yola çıkıyoruz. Saat 05:00 ve Avcılar Hospital mucizemiz bize doğru koşar adımlarla gelmeye karar vermiş. Doktor doğum başlamış tahliller ve sonrasında doğuma alıyoruz. Saat 06:00 evimizin annesi ameliyathanede ve ben mi yıllardır anlatılan izafiyet teorisisin ne olduğunu anlayan bir ben kapının önünde dilinde dua ve geçmeyen anlar. Saat 06:30 ve Şevket Çınar’ımız artık yalan dünyada bizimle ama annemiz halen bizimle değil. Bir camın arkasında bize doğru bakan bir çift göz hayatın ilk sillesi ayaklarından kan alınıyor ve ilk aşısı. Bunları yaşarken bu tarafta içi çekilen, canından can kopan ve gözlerinden akan yaşları durduramayan ben. Saat 07:00 annemizde artık aramızda herşey tamam.<br />
<br />
Şükürler ve binlerce şükürler olsun Yaradana ...<br />
<br />
Sonrası mı... Hayatının en güzel filmini seyredercesine evladını seyreden, karşısında saatlerce oturan bir ben. Mevlam gönlüden geçen herkese nasip etsin.<br />
<br />
Hepinize selam ve dua ile...<br />
<br />
<br />İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-63228110272979259312016-12-30T23:37:00.002+03:002016-12-30T23:37:27.897+03:002016'ya Dair2016'ya Dair...<br />
<br />
Çok uzundu ama çok uzundu... Benim için İçinde o kadar çok hikayesi var ki bu senenin sadece benden aldıklarını hatırlayacağım bir sene olarak geçmişte bırakıyorum.<br />
<br />
Mevlam'a binlerce kez şükrediyorum. Ve sadece tek bir dua ediyorum.<br />
<br />
İnşallah 2017'de geçmişte yaşadığımız acılarımızı unutturacak olaylar yaşamayız.<br />
<br />
Mevlam birliğimizi, bütünlüğümüzü korusun inşallah. Herşey gönlünüzce olsun. Mutlu seneler.İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-90774730295009412762016-09-03T09:52:00.000+03:002016-09-03T10:01:03.057+03:00Nasip ...<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px;">Nasip ... Sözcüğünün en anlamlı hali ... Hayatımın en büyük ve güzel sürprizi ... </span><br />
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px;">"CANIMIN CANANI" ... Yüreğimin yangını.. </span><br />
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px;">Sevgili EŞİM... </span><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px;"> </span><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px;">İyi ki varsın ve benimlesin... </span><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px;">Ömrüm senin olsun, sen olsun ... </span><br />
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px;"><br /></span>
<span style="color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 14px; line-height: 19.32px;">Doğum günün kutlu olsun ... </span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSQ3IKKf3rcCjTS3oBPYyyhnw9VNvKZTRojdKNPckafuzFxbYMihskgGy_jZVHYh36rTZdhx32e0aqe3ciprCveWI5cMmTm9T5hgNmJ8pbPoJ6p-PMnEvGAKqP8f6yW9JpiNTT3BlMy2k/s1600/FullSizeRender.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSQ3IKKf3rcCjTS3oBPYyyhnw9VNvKZTRojdKNPckafuzFxbYMihskgGy_jZVHYh36rTZdhx32e0aqe3ciprCveWI5cMmTm9T5hgNmJ8pbPoJ6p-PMnEvGAKqP8f6yW9JpiNTT3BlMy2k/s320/FullSizeRender.jpg" width="240" /></a></div>
<br />İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-48948263160278922212016-08-11T23:20:00.001+03:002016-08-11T23:21:16.757+03:00Birileri Hediye Mi Dedi22 Kasım 2014'de Beşir Balcıoğlu Anadolu Lisesi'ne Müdür Yardımcısı olarak atandım. Daha önce onlarca hikayesini duyduğum herşeyden önemlisi daha önce de uzun bir süre birlikte çalıştığım Metin Işık'ın da bulunduğu bir okulda göreve başladım. Hani ne yalan söyleyim içimde Kocaman bir kaygı vardı. Neyse bu bölümü biraz kısa kesmek lazım ...<br />
<br />
Okulda göreve başlar başlamaz hummalı bir çalışmanın içerisinde kendimi buldum. Malum dershaneler kapanacak öğrenciler ise bir tercihte bulunacak ya temel lise denilen içerisinde ne olduğu belli olmayan bir kuruma gidecek ya da kendi okullarında kalıp yeni açılacak olan destekleme ve yetiştirme kursları aracılığıyla üniversite sınavlarına hazırlanacaktı.<br />
<br />
Bu durumun çok öncesinde farkına varan okul müdürünün rehberliğinde bende kendimi bir sonraki yılın hazırlık sürecinin tam ortasında buldum. Hani ruh halim ve üzerime aldığım sorumluluk öyle kelimelerle ifade edilebilecek gibi değil.<br />
<br />
Ve çalışmalar başladı. Önce Öğretmenlerle ve öğrencilerle sonra ise Veli'lerle yaptığımız sayısız toplantılar neticesinde öğrencilerimizin çok büyük bir bölümü bizimle bu yolda yürümeye karar verdi.<br />
<br />
Ve ne yazık ki dershaneler okullaşmaya çalışırken bizde birden kendimizi dershaneleşmeye çalışan hatta bunu ne kadar becerebilirse o kadar başarılı kabul eden bir okul olarak bulduk. Neyse bu bölümü de biraz kısa kesmek lazım...<br />
<br />
Ve büyük gün geldi 2015-2016 eğitim öğretim yılını büyük bir azimle açtık. Öyle heyecanlı ve tedirgindik ki anlatılacak gibi değil. Çünkü bizimle kalmayı tercih eden öğrencilerin sorumluluğu anlatılamaz. Gecemiz gündüzümüze karışmış halde çalışmaya başladı. Her geçen gün daha fazla dershane olduk. Deneme sınavları yaptık, tüm seçmeli dersleri sınava hazırlık için kullandık. Öğrencileri türlü yöntemlerle takip altına almaya çalıştık vs. vs. Günler haftaları, haftalar ayları kovaladı ve ilk sınav YGS geldi. Öğrencilerimiz sınava girecekti. Girdiler de ... Ve sonuç ... İnanılmaz . Sonuç olarak bir önceki yıla göre tüm puan türlerinde okul ortalamalarında 60-65 puan aralığında bir artış olmuştu. Artık Rüştü'müzü büyük ölçüde ispat etmiştik ama işimiz bitmemişti. Çünkü önümüzde LYS denilen son engel vardı. O sınavda geçti ve sonuçlar açıklandı.<br />
<br />
Metin Hoca ve benim söylemekte en emin olduğumuz şey ... "Elimizden geleni yaptık" söz verdiğimiz herşeyi yapmak konusunda hiçbir şeyden kaçınmadık oldu.<br />
<br />
Öğrencilerimiz artık üniversiteliydi.<br />
<br />
Kimisi doktor, kimisi mühendis, kimisi öğretmen, kimisi hukukçu, kimisi işletmeci vs adayıydı.<br />
<br />
<br />İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-46464656818021979752016-08-08T22:15:00.001+03:002016-08-08T22:15:11.364+03:00Tarihe Tanıklık Etmek ...Tarihe not düşme vaktidir.<br />
<br />
Gün 07 Ağustos 2016<br />
Saat 17:00<br />
Yer: İstanbul Yenikapı Miting Alanı<br />
<br />
Ve Oyuncular ...<br />
<br />
Başrol Oyıncuları : Bu vatan için kalbi çarpan herkes...<br />
<br />
İnanılmaz bir günün ertesi gününde, halen yaşadığı ve hissettiklerinin etkisinden kurtulamamış birisiyim. Hissettiklerimi anlamanız için o anı, orada yaşamanız şart.<br />
<br />
Kimler mi vardı orada...<br />
<br />
Kolu kırık hanımefendiler, beyefendiler, çocuğunu bebek arabasına koyup gelenler, her renkten, görünüşten kadınlar, erkekler, yürümeye mecali olmasa da bugün burada olmam gerekliydi deyip gelen dedeler, nineler ve daha niceleri...<br />
<br />
Biz mi.. Biz de oradaydık. Tarihe tanıklık ettik. Hani gitmezsek meydan boş kalır dedik ve o sahiplenme duygusuyla yollar düştük. Gördüklerimize ve şahit olduklarımıza bazen ağladık, bazen duyduğumuz gururla yerimizde duramadık.<br />
<br />
Allah birlikteliğimizi bozmasın. Şehitlerimize rahmet, mekanlarını cennet eylesin. Gazi'lerimize tez vakitte sağlık nasip etsin.<br />
<br />
Bugün bir musibetin bin nasihatten daha iyi olduğunu hep beraber bir kez daha tecrübe edindik. Bir daha bunları yaşamamak duasıyla.<br />
<br />
Selamlar.<br />
<br />
İB<br />
<br />
<br />
<br />İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-39960301978563920002016-01-15T01:15:00.000+02:002016-01-15T01:15:05.331+02:00Tolga'ya, Tolga'mıza...Birgün ansızın bir haber gelir ve Canınızdan can kopar, ömrünüzden ömür gider. Karşınızda ölümün soğukluğu ve yanında götürdüğü vardır. Çaresizsinizdir artık. Anlayamamışsınızdır ya da anlamış olsanız bile anlamak istemediğinizdendir tüm bu anlamamışlık. Hayat artık sizin için de durmuştur. Canınızdan can kopmuştur çünkü. İçiniz yanar, kavrulur, köz olur. Acınız o kadar büyüktür ki göz yaşlarınız gözlerinizden süzülemez olmuştur, yangınınızı söndürmek için içinize akmaya başlamıştır artık. Yanar, yanar ve yanarsınız.<br />
Sorma vakti gelmiştir artık. NEDEN!!! NEDEN!!! NEDEN!!!<br />
Çareniz mi, MEVLA'dır... DUA'dır...<br />
<br />
Allah rahmet eylesin KARDEŞİM, Mevla'm rahmetiyle muamele etsin...İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-12301004525347829412015-09-13T17:43:00.000+03:002015-09-13T17:43:30.438+03:00Keşke...<br />
<header class="_4g33 _5qc1" style="display: -webkit-box; margin: 0px 0px 12px; padding: 10px 10px 0px; text-align: left;"><div class="_4g34 _5i2i _52we" style="-webkit-box-align: center; -webkit-box-flex: 1; display: -webkit-box; width: 0px;">
<div class="_5xu4" style="-webkit-box-flex: 1; border: 1px solid transparent; margin: -1px;">
<div class="_4g33 _52wc" style="-webkit-box-align: start; display: -webkit-box;">
<div class="_4g34" style="-webkit-box-flex: 1; width: 0px;">
<h3 class="_52jd _52jb _52jg _5qc3" data-gt="{"tn":"C"}" style="font-weight: normal; margin: 0px; padding: 1px 0px 3px; text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Dört mevsimlik bir sene olsa ömür, 'keşke', onun güzüne denk gelir. </span></h3>
</div>
</div>
</div>
</div>
</header><div class="_5rgu" style="padding: 0px 10px; text-align: left;">
<div class="msg _599f _5t8z" style="margin: 8px 0px; word-wrap: break-word;">
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Hepten vazgeçmek için erkendir, telafi etmek için geç... </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Mağlubiyetin takısıdır 'keşke'... </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Kaçırılmış fırsatların, bastırılmış duyguların, harcanmış hayatların, boşa yaşanmış ya da hakkıyla yaşanamamış yılların, gecikmiş itirafların ağıtıdır. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Çarpılıp çıkılmış bir kapıda, yazılıp yollanmamış bir mektupta, göz yumulmuş bir haksızlıkta, vakit varken öpülmemiş bir elde, dilin ucuna gelip ertelenmiş bir sözdedir. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Feri sönmüş bir çift gözde ya da yitip gitmiş bir güzelliğin ardından iç çekişte... </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> 'Yolunu gözlemeseydim', 'öyle demeseydim', 'terk edip gitmeseydim', 'en güzel yıllarımı vermeseydim' diye diye sızlanır gider. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> 'Keşke'nin panzehiri 'iyi ki'dir. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">İlki ne kadar pısırıksa, ikinci o denli yiğittir. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> 'Keşke', çoğunlukla bir 'ahhöla kopup gelir ciğerden... esefler, hayıflanmalar, yerinmeler sürükler peşinden... </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> 'İyi ki' ise, muzaffer bir 'ohhöla büyür; cüretiyle övünür. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> 'Keşke'li cümlelerde nasıl yaşanmamışlığın, yarım kalmışlığın o ezik tuzu kuruluğu varsa, 'iyi ki'lilerde de göze alabilmişliğin, riske girebilmişliğin, tadına varabilmişliğin mağrur yaraları kanar. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Okulu hiç kırmamışsınızdır, sinemada öpüşmemişsinizdir; dokundurtmamışsınızdır kendinize, bir kez olsun gemileri yakmamışsınızdır. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Konuşmanız gerektiğinde susmuş, koşacağınız zaman durmuş, sarılacağınız yerde kopmuşsunuzdur. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Bir insana, bir işe, bir davaya ömrünüzü adamışsınızdır. O insanın, o işin, o davanın, bunu hak etmediğini sezmenin hayal kırıklığındadır 'keşke'... </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> 'Şimdiki aklım olsaydı' dövünmesindedir. Geriye dönüp baktığınızda, ayıplara, yasaklara, korkulara, tabulara feda edilmiş, 'Ne derler'e kurban verilmiş, son kullanma tarihi geçmiş bir yığın haz, bilinçaltından el sallar. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> 'Keşke'cilerin hayatı, kasvetli bir pişmanlıklar mezarlığıdır. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> 'İyi ki' öyle mi ya! ... </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Onda, yara bere içinde de olsa, yana yana, ama doyasıya yaşamış olmanın iç huzuru ve haklı gururu haykırır. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> 'İyi ki'lerinizi toplayın bugün ve 'keşke'lerinizden çıkartın. Fazlaysa kardasınız demektir. </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Aldırmayın yüreğinizdeki kramplara, mahzun hatıralara... Rüzgarlarla koştunuz ya... </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> 'Keşke'leriniz, 'iyi ki'lerden çoksa... </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Telafi için elinizi çabuk tutun. Tutun ki, yolunuzu gözlerken terk ettiğinizle bir gün yeniden karşılaştığınızda siz susarken, feri sönen gözleriniz 'keşke' diye nemlenmesin... </span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 6px; padding: 0px; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="padding: 0px; text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"> Can Dündar</span></div>
</div>
</div>
İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-47541098040065226122015-08-11T12:19:00.000+03:002015-08-11T12:19:23.762+03:00Küreselleşme ve Eğitim PolitikalarıKüreselleşen dünya hayatımızdaki her alanı etkilediği gibi eğitim sistemimizi de ne yazık ki derinden etkilemekte ve piyasa beklentilerini karşılar nitelikte şekillendirmekte. Bunu yaparken de onlarca araç kullanmakta. Bu araçlardan birisi de "uluslararası sınavlar". Gerçekleştirilen bu sınavlara dair hocam Prof. Dr. Hasan Hüseyin AKSOY'un tespitlerini sizinle paylaşmak istiyorum. Tespitleri okuduktan sonra eminim sizde benim gibi "KESİNLİKLE TAMAMEN" haklı diyeceksinizdir.<br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;">Küreselleşmenin etkisiyle eğitimde ticarileşmenin hızlandığı ülkelerden biri olan Türkiye, ulusal düzeydeki sorunları ve bunların getirdiği öncelikleri göz ardı etmemelidir. Avrupa Birliği ülkelerinin kabul ettiği eğitsel kalite göstergeleri, nicel göstergeler ve diğer uluslararası göstergeler, uluslararası düzeydeki öğrenci değerlendirme sınavlarının ölçütleri, Türkiye eğitim sistemini geliştirmede bir veri olarak kullanılmalı ancak bunların temel hedefler yerine konulmasından kaçınılmalıdır. Eğitim sisteminin önceliklerinin temel kaynağı ülkenin toplumsal sorunları ve bunlara çözüm sağlayacak eğitsel yönelim ve gelişmeler olmalıdır. Bu sorunlar ve önceliklerin belirlenme-sinde toplumun idealleri kadar uluslararası toplumun ortak vicdanı haline gelen insan Hakları Bildirgesi, Çocuk Hakları Sözleşmesi, Herkes için Eğitim Dünya Bildirgesi gibi belgelerde yer alan ilke, eğilim ve amaçlar da öncelikle dikkate alınmalıdır. Bu metinler yoluyla ifade edilen evrensel idealler konusunda tatmin edici bir düzeye ulaşıncaya değin eğitime, sağlığa ve diğer yaşamsal önemde olan kamusal hizmetlere artan oranlarda ve bugünkünden çok daha yüksek düzeyde kaynak ayrılması sağlanmalıdır. </span><br />
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;">Prof. Dr. Hasan Hüseyin AKSOY</span><br />
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span>İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-64706670031309038252013-03-19T01:36:00.002+02:002013-03-19T01:36:26.922+02:00Ablaya !!! (: <span style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #333333; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 13px/17px "lucida grande", tahoma, verdana, arial, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Doğduğum günden beri rakibim oldun. ta ki bir gün yuvamızdan uçana kadar. Hep seni dövmek, saçını çekmek, beraber yattığımız o sımsıcak yatağımızda aramızda kimsenin bilmediği, görmediği zahiri çizgimizi ihlal ettiğinde ilk tekmeyi ben atan olmak istedim. Bunları hissederken anlayamadım, bilemedim bir ablanın her şeyden önce kardeşin aynı ev içerisinde ne demek olduğunu.. Fark ettiğimde de artık evimizde değildin... Şimdi artık iki çocuk annesi inanılmaz bir anne ve eşsin..<span class="Apple-converted-space"> </span></span><br style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #333333; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 13px/17px "lucida grande", tahoma, verdana, arial, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;" /><br style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #333333; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 13px/17px "lucida grande", tahoma, verdana, arial, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;" /><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #333333; display: inline !important; float: none; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 13px/17px "lucida grande", tahoma, verdana, arial, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;">Benim için mi .. ne yalan söyleyim artık seni dövmek, tekmelemek ya da saçını çekmek istemiyorum.. bu benim için büyük bir kayıp (: nasip artık .. bu dünyaya bir daha gelirsek ve yine kardeş olursak bugün istemediklerimi o gün yapacağım buna emin ol :) ama bunların haricinde ..<span class="Apple-converted-space"> </span></span><br style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #333333; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 13px/17px "lucida grande", tahoma, verdana, arial, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;" /><span class="text_exposed_show" style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #333333; display: inline; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 13px/17px "lucida grande", tahoma, verdana, arial, sans-serif; letter-spacing: normal; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; word-spacing: 0px;"><br />varlığınla benim için içimde fırtınalar koptuğunda yanaşacak liman, ne zaman şöyle bir sendelesem etrafıma baktığımda dayanacak duvarsın.. Her ne olursa olsun tüm "duzsuzluklarıma" rağmen bana katlanan zat-ı şahanesin .. velhasıl sen benim ablamsın..<span class="Apple-converted-space"> </span><br /><br />bugün annemi gördüğümde elini bir kere fazla öpeceğim, tabi babamında.. (: niye mi eee azmetmişler, çalışmışlar sen olmuşsun.. teşekkür etmek için..<span class="Apple-converted-space"> </span><br /><br />gelelim doğum günü mesajına (:<span class="Apple-converted-space"> </span><br /><br />hayat yeni yaşınla birlikte dünlerde yaşadığın tüm mutlulukların üzerine milyon kere mutluluk eklesin.. Koç yeğenlerime, Mehmet Abi'ye ve Sana uzun, mutlu ve sağlıklı bir ömür nasip etsin. Mevlam seni bizden ayırmasın.. Yeni yaşın kutlu olsun (:<br /><br />Kardeşin "Ben"</span>İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-63977915947027843652013-03-19T00:24:00.001+02:002013-03-19T01:36:06.834+02:00Gün Ölmek Günü Değildir..Bugün 18 Mart 2013 Pazartesi hayata not düşmenin ayrı bir zamanı. Yoğun kendi içerisinde farklı duyguların yaşandığı bir günün sonundayım. Her günden çok ama çok ayrı bir gündü benim için. <br />
<br />
Ülke olarak çok büyük bir değişimin içerisindeyiz. Yıllardır süren kanlı terör Allah'ın izni ile sonlanacak ve artık barış havası tüm ülkemizde hakim olacak. Bugün Kürt Meselesi olarak isimlendirilen bence zerre kadar bu isimle manalandırılamayacak olan terör sorunu bitiyor. İnşallah aylar, yıllar sonra bu yazıyı okuduğumuzda ne günlerdi şükür bitti diyebiliriz.<br />
<br />
Gelelim asıl derdime.. <br />
<br />
Bugün bu ülke için ölme zamanı olmadığını birkez daha anladım. Ruhları şâd olsun Ceddimiz bugünlerimiz için, bizim için bu görevi seve seve yapmışlar. Şimdilerde ise bize düşen bu ülke için sağ kalmak, dimdik olmak ve bize bırakılan mirasa sahip çıkmak. <br />
<br />
Bugün bölgemiz okullarından birisinin hazırlamış olduğu kutlama gösterisini seyretmek, tarihimizi birkez daha yaşamak adına Beylikdüzü Kültür Merkezi'ne gittim. Herşey benim için çok güzeldi çünkü bugün 18 Marttı ve ben kendime göre olmam gereken yerdeydim. Ta ki açılış konuşmasını yapan kurum yöneticisinin sunusunu ve öğrencilerin gösterilerini seyredene kadar. Sonra ne mi oldu? İçim yandı !! İçim !!<br />
<br />
Sayın Kurum Müdürümüzün Çanakkale Savaşını anlatırken kullandığı haritanın üzerinde "x, w, q" harflerini görmek, öğrencilerimizin günün anlam ve önemini belirten şiirleri okumak için sahneye çıktıklarında gömleklerinin üzerindeki papyon, ayaklarında dönemin önde gelen amerikan spor ayakkabı markalarını giymiş olması benim için çok manidardı.<br />
<br />
Hani kendime ve çevremdekilere sormadan, söylemeden geçemedim. Acaba dün 250bin şehit verilerek kazanılan bu topraklar bugün çoktan kaybedilmişte bizim mi haberimiz olmamış !!!<br />
<br />
Kalın sağlıcakla. İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-26206053349190038462013-01-27T02:06:00.000+02:002013-01-27T02:06:09.230+02:00Beklemek!!!İnsan dünyaya geldiği andan itibaren hayatının çok büyük bir bölümünü bekleyerek ya da umut ederek geçiriyor kanaatindeyim. Her halükarda bu iki durum içerisinde olan kişi "acı çekmeye" mahkumdur.<br />
<br />
Şöyle ki "Umut kötülüklerin en kötüsüdür çünkü işkenceyi uzatır" bence "beklemek"te böyledir. Hele sonu olmayan ya da sonu beklentiler ile nihayetlenmeyen bekleyişler. Neyse ...<br />
<br />
Gelelim benim "Umut edişime" ve "Bekleyişlerime" ...<br />
<br />
Artık "Umut Etmiyorum" biliyor musunuz!!!<br />
<br />
Umudumu yitirmiş birisi olarak karşınızdayım.. Ağlamaklı, hüzünlü ve melankolik..<br />
<br />
Bu durumu yalnızca sizinle paylaşıyorum kimsenin haberi yok aslında öyle bir halet-i ruhiye içerisindeyim işte. Ama kimse duymasın aramızda !!!<br />
<br />
Size ve bana ait bir sır bu..<br />
<br />
Selametle !!!<br />
<br />
Bir DOST ...<br />
<br />
<br />İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-12519478512065885172013-01-23T01:54:00.001+02:002013-01-23T01:54:27.442+02:00Değişmek!!!23.01.2013 Çarşamba gününün ilk saatleri saat 01:46. Yine enteresan bir zaman ve kendini sorgulayan, hayata şüpheyle bakan bir ben olarak karşınızdayım.<br />
<br />
YORGUNUM!!!<br />
<br />
Nasıl ve ne zaman bu hale geldim aslında hiç bilmiyorum ama yorgunum hemde çok yorgun. Hayatımda birkaç büyük kırılma anları yaşadım ve bu kırılma anlarının sonrasında hiçbir zaman önceki ben olamadım. Saysanız bu kırılma anlarının sayısı da üçtür. 1.si 11 yaşında bir Anadolu Lisesi öğrencisiyken diğeri Üniversite tercihi yaparken en sonuncusu ise bundan yaklaşık 4 ay kadar öncesinde.<br />
<br />
Ne mi oldu son kırılmadan sonra "DEĞİŞTİM" artık eski benden neredeyse eser kalmadı. Dünlerde daha masum, hayata daha pozitif bakan, insanlara olan inancı daha yüksek ve şüpheden uzak bir ben varken artık her şey çok daha olumsuz bir yerde.<br />
<br />
Tüm bunlar neye mi neden oldu? Artık eskisi kadar mutlu birisi değilim. Şimdilerde hayatın bana biçtiği rolü oynama konusunda bir misyon üstlendim ve bu misyonu yerine en iyi şekilde getirmek adına çaba harcıyorum. Sadece şunu söylüyorum söyleyin bugün ki işim, misyonum ya da yapmam gereken şey ne, bileyim ona göre yaşayım ve hayatımı ona göre şekillendireyim.<br />
<br />
Peki ne zamana kadar mı bu oyunda oyuncu olacağım. Ta ki düdük çalana ve artık bu oyun bitti. Şimdi asıl dünya senin için başlıyor denilene kadar. Niyedir bilmem ama bu oyunun da çok uzun sürmeyeceğini düşünüyorum.<br />
<br />
. . .<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-49126500179876187062012-11-24T02:28:00.004+02:002012-11-24T02:28:59.531+02:00Saygı Üzerine !!!Bu sefer farklı bir "SAYGI",<br />
İnsanın kendisine olan saygısı...<br />
Uzun süredir bu sorunun cevabıyla cebelleşiyorum. Belki de hayatta en çok korktuğum şeylerden birisi "Kendime olan saygımı kaybetmek".<br />
<br />
Allah o günleri kimseye yaşatmasın..<br />
<br />
Kalın sağlıcakla..<br />
<br />
Hoş "KAL" ın :)<br />
<br />İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-48534535472558962772012-09-26T00:09:00.000+03:002012-09-26T00:35:09.037+03:00Büyük USTA'mızaBugün Yurdumun, Memleketimin büyük USTASI Neşet ERTAŞ hayata gözlerini yumdu, ebediyete göç etti. Şükürler olsun ki O'nu anarken, bugün onu yaşarken "O'nu yaşamış, hissetmiş, canlı dinleme lütfuna ve şansına erişmiş" birisi olarak bu cümleleri yazıyorum.<br />
<br />
Hissettiklerimi nasıl anlatacağımı, kelimelere nasıl dökeceğimi inanın bilemiyorum. 30 yaşındayım, bugün Büyük Ustayı kaybedince geçmişime şöyle bir göz atayım dedim. Bir sürü iyisiyle, kötüsüyle hatıralarımla karşılaştım ama hepsinin bir yerlerinde hep Neşet Ustayı gördüm.<br />
<br />
Niye mi?<br />
<br />
Biz düğün ederik, neşeleniriz, en neşeli anlarımızda hele koy oradan bir Neşeti diyneyek derik yada Abdalımız,ustalarımız var ise etrafımızda hele vurele Neşet'ten derik! sonrasında kendimize geliriz.<br />
<br />
Cenazemiz vardır, yaramız derindir, günler geçer acımız artık içimizde kor'a dönüşmüştür, acımızı da Neşet Ustamızla yaşarız biz. Kaybettiklerimizi yâd ederken, O'nun türkülerine, bozlaklarına sığınırız. Biliriz ki bizim dinlediklerimizi kaybettiklerimiz de dinlemiştir. Onlar da hayatlarının bir yerinde Neşet Ağamızı yaşamıştır.<br />
<br />
Bizim için böyledir Neşet Usta. Biz Gırşeerliyiz. Bizde ayağının turabı olmak vardır. Bizde tevazu vardır. Bizde tevazuyu öğreten Neşet Usta vardı(r).<br />
<br />
Devlet Sanatçısı olmak yerine, "HALKIN SANATÇISI" olmayı tercih eden eşsiz kıymetteki Büyük İnsan!<br />
<br />
Büyük USTA! Hakkını helal et bize. Mekanın Cennet olsun. Dualarımız seninle. Yaşadıkların ve bizlere yaşattığın duygular için sana minnettarız. Yaradana Şükürler olsun ki Seni bizlere nasip etti.<br />
<br />
Ruhun ŞAD olsun.<br />
<br />
ELVEDA USTA!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/v4ZmLXrrCOo?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-39512796325976806582010-11-11T00:16:00.000+02:002010-11-11T00:19:48.649+02:00Kaman CeviziMemleketim, Kaman'ım Orta Anadolu'nun ortasında kendi halinde, kendi yağıyla kavrulmaya çalışan bir yer. Hep daha iyi olmanın kaygısını yaşamış ama bunun içinde çok fazla bir çaba harcamamış bir memleket. Aslında kabahati çokta memlekete bulmamak lazım, özellikle konumu ne yazıkki bu şartları Kaman'a nasip etmiş.<br />
<br />
Türkiyemizin başkenti kalbi Ankara'ya 140 km, Kırşehire 70 km mesafede olan masum bir yerleşim yeri.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWic4PQt2Q-Gc38mq9-ZkJWGrR6E4A2AY2Kz1Py7DRXSMzRj-FEODRXaI7qEn7SoJLTiETekQXkq2C6tPeVQf6DqSI7FnmFTWLBxi_Ffg-cZ5w3Q9ToSTC5X6N5JnnyQmV33fq3bmUt9M/s1600/kaman_cevizi_5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWic4PQt2Q-Gc38mq9-ZkJWGrR6E4A2AY2Kz1Py7DRXSMzRj-FEODRXaI7qEn7SoJLTiETekQXkq2C6tPeVQf6DqSI7FnmFTWLBxi_Ffg-cZ5w3Q9ToSTC5X6N5JnnyQmV33fq3bmUt9M/s1600/kaman_cevizi_5.jpg" /></a></div><br />
Yüce Yaradan Kaman'ımıza kendi ismiyle hatırlanacak <a href="http://www.kamancevizi.org/">Kaman Cevizi</a>'ni nasip etmiş. Şimdilerde popüler ifadesiyle yükselen trend olma yolunda. Ceviz ve <a href="http://www.kamancevizi.org/">ceviz fidanı</a> yetiştiriciliği. Her yıl şenliklerle kutlanan Kaman Cevizi, geçen zamanla birlikte Kaman için değerini ve önemini ekonomik anlamda arttırıyor.<br />
<br />
Sizde bu yükselişe destek olmak istiyorsanız. Lütfen <a href="http://www.kamancevizi.org/">http://www.kamancevizi.org</a> adresini ziyaret edin.İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-7562712347882718072010-11-10T23:49:00.000+02:002010-11-10T23:49:08.047+02:00Atamıza Özlem<div class="mbl notesBlogText clearfix"><div>10 Kasım 2010 Atamızın ölümünün üzerinden 72 yıl geçmiş, özlemimiz biraz daha artmış, gün boyu bunun hüznünü, burukluğunu yaşadım.<br />
Bugün yine bu duygular içersinde yine hayale dalmışım, geri dönüşüm yarınlarla ilgili kocaman bir umutsuzlukla oldu, ta ki aşağıdaki fotoğrafı görene kadar.<br />
Bu fotoğrafta boyacılık yapan, saat 9'u 5 geçe atasına saygı için ayağa kalkan bir TÜRK gencini görüyorsunuz.<br />
<div class="photo photo_none"><div class="photo_img"><img class="img" src="http://sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc4/hs967.snc4/76045_452515437899_531282899_5175534_7162148_n.jpg" /></div></div>Birden inanılmaz bir mutluluk ve güven duygusu sardı tüm bedenimi .<br />
Evet dedim kendi kendime.<br />
Atasını hatırlayan, inanan ve şekliyle değil, düşüncesiyle benimseyen bir toplum.<br />
<br />
NE MUTLU TÜRKÜN DİYENE, NE MUTLU TÜRKİYE CUMHURİYETİ ÇATISI ALTINDA YAŞAMAYI KABUL EDENE.<br />
<br />
İsa BAHAT</div></div>İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-25349733686223635782010-06-13T03:32:00.000+03:002010-06-13T03:35:41.371+03:00Geçmişten kalanlara, geçmişte kalanlara.Bu gece çocukluğumdan kalanları gösterdi saolsun "Koray". Bir anda alt üst oldum. Beni bu hale getiren ise Sezen Aksu - Vazgeçtim. Altına yazdıklarımı burada da paylaşım istedim.<span class="UIStory_Message"> </span><br />
<br />
<span class="UIStory_Message"><a href="http://www.facebook.com/isabahat">Dinlemek isterseniz dile :)</a> </span><br />
<br />
<span class="UIStory_Message">Hayatımın en mutlu günlerindendi bu albümü dinlemeye başladığımda, lacivert bir murat 131'imiz vardı. Dünyanın en güzel arabasıydı. Akşamları eve babamın geldiğini çarptığı çöp tenekelerinden bildiğimiz zamanlardı. Komşumuza annemin Semra, Döner, Afet, Sevil gelin çay içelim sonrasında okey oynarız dediği zamanlardı on<span class="text_exposed_hide">...</span><span class="text_exposed_show">lar. O zamanlar benim en mutlu olduğum zamanlardı. :(</span></span><span class="UIStory_Message"><span class="text_exposed_show"> </span></span><br />
<br />
<span class="UIStory_Message"><span class="text_exposed_show"> Özlemlerin olmadığı bir dünya dileğiyle.. </span></span>İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-895437635573573452010-05-23T23:52:00.000+03:002010-05-23T23:52:36.068+03:00Sıkılmak..Yaşadığın her anın keyfine varmalısın derler. Çok hoş bir telkin aslında, hani öyle olsa, öyle olabilse.<br />
<br />
Sıkıldım. Bunaldım. Yeter artık diye haykırıyorum.<br />
<br />
Şimdilik, bugünlük bu kadar. Yazmayı bile istemiyorum.İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-14664015579557899132010-03-20T03:56:00.000+02:002010-03-20T03:56:01.096+02:00HissetmekBugün dünyayı bir kere daha hissettim. Bu hissedişten geriye kalan ise kocaman bir "utanç" oldu. Ne kadar kayıtsız kalıyormuşuz dünyaya, insanlara, insanlığa. Yaşamak için çaba harcayan, sadece ekmek ve su için günlerini geçiren insanları hissettim. Üzüldüm, hayıflandım, utandım....<br />
<br />
İnsani duygularımızı kaybetmişiz, hayatın temposu bizi hırslarımızın içerisinde kaybetmiş. <br />
<br />
Hadi elele verelim, insanlar için birşeyler yapalım. Dünyayı paylaştığımız fakat çoğu zaman unuttuğumuz insanlar için. <br />
<br />
N'olur. :ö(İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-60900005553649074522010-03-11T02:26:00.000+02:002010-03-11T02:26:33.370+02:00Sonunda Bitti...Evet sonunda büyük gün geldi ve çok şükür bir aksilik olmadan tamamlandı. Organizasyonda emeği geçen herkese ayrı ayrı teşekkürler. Tabi başta Levent Bey'e ve Harun Bey'e. Hüseyin Yıldız Anadolu Lisesi Müdürü Turgay Bey'i de unutmamak gerekiyor. İnanılmaz bir ev sahibiydi. Bugün herşeyi en ince ayrıntısına kadar düşünen, tüm taleplere evet diyen, okuluna herşeyiyle hakim olan bir "Müdür" vardı.<br />
<br />
Bana gelince. Hayatımın en zorlu günlerinden birisini yaşadım. Bir gün öncesinden uyku tutmayan, gece yastığa başını koyduktan sonra garip düşüncelere dalan bir adam olmuştum birkaç gün evvelinden beri. Şükürler olsun herşey planladığım gibi gerçekleşti. <br />
<br />
İnşallah ufakta olsa bir farkındalık meydana getirebilmişizdir.<br />
<br />
Tekrar herkese çok ama çok teşekkürler.<br />
<br />
İsa BAHAT <br />
Organizatör :) tabi bundan sonra :)İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-28083828708466294422010-03-06T03:42:00.000+02:002010-03-06T03:43:13.203+02:00Konferansa Doğru...10/03/2010 Çarşamba günü 13:30-16:30 saatleri arasında Intel Türkiye Proje Müdürü Sn. Levent SAĞIROĞLU ve Intel Öğretmen Programı Proje Sorumlusu Sn. Harun ÇAKIR'ın katılımlarıyla, Büyükşehir Hüseyin Yıldız Anadolu Lisesi konferans salonunda benim organizasyonunu yapmış olduğum bir konferans gerçekleşecek. Her şey bu ana kadar mükemmel ilerledi. İnşallah çarşamba günüde her şey yolunda gider ve yüzümün akıyla bu işten çıkabilirim.<br />
<br />
Fakat burada şunu belirtmeden geçemeyeceğim. Bana bu imkanı sağlayan başta İlçe Milli Eğitim Müdürümüz Sn. İkram KAYAPINAR'a, Sn. Levent SAĞIROĞLU'na ve Sn. Harun ÇAKIR'a buradan teşekkürlerimi sunuyorum. Onların iyi niyeti ve desteği olmasaydı böyle bir konferansı değil gerçekleştirmek, aklımdan dahi geçiremezdim.<br />
<br />
Geleceğe, Eğitimde pozitif bir GELECEĞE....<br />
<br />
İsa BAHAT<br />
Intel Öğretmen Programı ST<br />
Beylikdüzü İlçe Koordinatörüİsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1293519525592680161.post-41442783663614694752010-03-01T22:28:00.000+02:002010-03-01T22:28:03.388+02:00Değerli Hissetmek ...İnsan zaman zaman galiba ruhunun şöyle bir okşanmasını bekliyor yada doğuştan bir ihtiyaç. Bugün ise uzun süredir bu eksikliği giderdim. Sağ olsunlar giderdiler. İlçe Milli Eğitim Müdürümüzün akşam mesai bitiminden sonraki tavrı beni inanılmaz mutlu etti. Kendimi yeniden değerli ve güvenilir hissettirdi. Beni ise işime bir kez daha yürekten bağladı. Galiba yöneticilik denilen şey bu olsa gerek. Sadece bana olan güvenini dile getirdi ki bu benim mizacımda olan birisi için dünyalara bedel. İnşallah Hocamın yüzünü kara çıkarmam.<br />
<br />
Teşekkürler Sayın Hocam.İsa BAHAThttp://www.blogger.com/profile/17642229206712075407noreply@blogger.com0